Jak bardzo trzeba być pokornym, żeby móc tak powiedzieć: Jestem tak zaślepiony, że nawet nie chcę, żeby mi ktoś oczy otworzył. Ale mocne zdanie! Wciąż we mnie pracuje. Nie wiem do końca, ale przeczuwam , że uznanie tego na różnych etapach w moim życiu, o ileż bardziej mogło przyspieszyć pewne procesy, powroty, nawracanie. To zdanie daje po oczach mocą prawdy i jest wciąż aktualne i jakoś wracało w tych dniach. Najpierw zwyczajnie bałam się na nie odpowiedzieć decyzją i prośbą: Jestem zaślepiona, otwórz moje oczy, ale pragnienie zostało zasiane i w końcu jakby szeptem wyznałam, że chcę, a była dobra okazja, choć też lęk, bo akurat rozpoczynałam rekolekcje z maturzystami w Skorzeszycach. Kochany Jezu, dziękuję za Twoje przejęcie każdym człowiekiem nawet po Twój płacz, jak nad Jeruzalem, nade mną, aż po krzyż i oddanie życia, abym ja żyć mogła. I dziękuję także za to, że było w tym czasie czytanie o przywdzianiu zbroi Bożej, bo mogłam się do niego odwołać i nie czuć się tak bezbronną po pewnych sytuacjach konfliktowych z niektórymi księżmi.

"Stańcie więc [do walki].."
Staram się Tato codziennie stawać do walki o Ciebie i o to żeby wszystko było ze względu na Ciebie. Zupelnie mi to nie wychodzi. Wybacz, że wybieram inaczej. Okaz milosierdzie.

Jezu, Ty wiesz,że wczoraj był taki moment kiedy Cię odrzuciłam. Zbuntowałam się, bo zadziałałeś nie tak jak sobie zaplanowałam. Pokazałeś mi że znów chcę mieć kontrolę nad moim życiem. Dziękuję, że będąc specjalistą od odrzuceń wziąłeś to pod uwagę. Dziękuję, że dziś na nowo posyłasz Ducha aby nas umocnił. Otwieraj mnie Panie na przyjmowanie w s z y s t k i c h Twoich łask.