…aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.

Może o to toczy się walka… o przyjmowanie miłości do siebie, do życia, do innych i przekazywanie jej. Wciąż umyka mi, że ta walka duchowa trwa i że z jednej strony Bóg czuwa i walczy, ale że też jest oskarżyciel, który swoimi sprytnymi sposobami pompuje we mnie pewne kwestie w najsłabszych miejscach.

Rzeczywiście drastyczny był opis męczeństwa Andrzeja Boboli i wydaje się to niemożliwe do zniesienia, a jednak został uzdolniony. Więc jeśli jego Bóg mógł uzdolnić do przeżycia czegoś tak drastycznego, to co dopiero mnie w tym, co trudne w codzienności.

Uzdalniasz – to dziś do mnie trafiło. Dziękuję, że tak jest i otwieraj mnie, aby to przyjmować i tym żyć.

„Oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa.”
Dziś czytając, a później słuchając tych słów w rozważaniu pomyślałam sobie…i co mi po tym, że oni zwyciężyli, jak ja non-stop przegrywam, czasem nawet nie podejmuję walki. I za chwilę usłyszałam: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie… Teraz zwycięża się dzięki krwi Baranka”. Teraz?!?...ciek awe jak i gdzie Panie Jezu…
Jezu, proszę Cię pokaż mi Twoje zwycięstwa w moim życiu.

"Teraz zwycięża się dzięki Krwi Baranka."
Dzięki Ci Panie za dar Twojego zwyciężania we mnie każdego dnia. Proszę Cię o wiarę i ufność w to, że wciąż ze mną Jesteś.