Mam wrażenie, że w sprawach dotyczących konfrontacji naszej wiary ze światem, często kierujemy się lękiem i niezbyt mądrymi zaleceniami, ktore czasami niestety są też podawane w kościołach, a można je rozumieć np. tak: "podkładajcie się", "bezmyślnie wystawiajcie się się na ataki", wchodźcie w dialog z osobami, które wcale nie chcą dialogu (żeby dostać po głowie i to kogoś na pewno nawróci).
Tymczasem Jezus zostawił nam konkretne zalecenia na trudne chwile: " bądźcie roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie", "miejcie się na baczności", "nie martwicie się o to, jak ani co macie mówić", "Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego", "jeśli was nie przyjmą, strząśnijcie proch ze stóp"...

Życie wiarą w tym świecie i dawanie skutecznego świadectwa, wymaga od nas używania inteligencji, przebiegłości, sprytu, ciągłego uczenia się.