Bogu dzięki za dar tych rekolekcji. Odebrałam je jako szereg wskazówek dużo bardziej doświadczonego w relacjach z Panem człowieka  "jak żyć, aby być szczęśliwym chrześcijaninem". Tak naprawdę nie potrzeba straszne wielkiego wysiłku, aby tak było. Dać się poprowadzić Bogu tzn, nie martwić się,że stało się coś, czego nie przewidzieliśmy, a co nie jest po naszej myśli, ale zadać sobie pytanie: co Bóg chce mi przez to powiedzieć? I zostawić to Jemu.Nawet, jeśli to będzie brak rozgrzeszenia przy
konfesjonale.
 Inwestować w życie wieczne. Czy jest bardziej opłacalna inwestycja?
 Nie oceniam, jeśli nie kocham, bo robię krzywdę. Nie osądzam, bo tylko Pan Bóg zna całą prawdę.
 Od każdego można się czegoś dobrego nauczyć, nawet od alkoholika.
Kiedy otwieram Biblię,to moim celem jest szukanie mądrości u Pana Boga. Mogę znaleźć Pana różnymi sposobami i pozostać wolną w wyborze modlitwy.
 Jestem w oczach Pana dużo więcej warta niż mogę to sobie wyobrazić.
 Wszystkie te prawdy są powszechnie znane, ale usłyszeć je od kogoś, kto jest tak przekonywujący, sprawiło, że wróciłam wczoraj uskrzydlona. Po prostu :CHCE SIĘ ŻYĆ. Chwała Panu!