Oto Pan Bóg Mnie wspomaga.
- Szczegóły
- Aleksandra Kułan
- Kategoria: Dobre Słowo
Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. Blisko jest Ten, który Mnie uniewinni.
Podnieś głowę: https://www.youtube.com/watch?v=vfUu8ZdBxo8
Dziękujmy Panu, że podnosi naszą głowę, że możemy patrzeć na Niego i wielbić Go z dziękczynieniem.
PRAGNIESZ I TY?
- Szczegóły
- Wanda Klima
- Kategoria: Dobre Słowo
"Jeden z was Mnie wyda ..."
"Mów Mi czułe słowa i zwracaj swe serce do Mnie. Potrzebuję ludzkiej miłości, bo obolały jestem i umęczony oschłością wielu serc, które umiłowałem. Wynagradzaj za nie. Nie chcę być sam wśród ludzi. Pragnę ciągle słyszeć szept twojego serca. (...) Spragniony jestem miłości Mych dzieci i ciągle wołam z ofiarnego stołu : "pragnę". Pragnę waszych serc, by napełnić je Moją miłością. Pragnę czystych serc, aby tylko Moja miłość była w nich."
Alicja Lenczewska "Świadectwo " 16,17.V.87
Panie Jezu, zdradzony przez nas, umęczony i ukrzyżowany, daj odpowiedzieć miłością na Twoją miłość.
„Nie zniechęci się…”
- Szczegóły
- Agata
- Kategoria: Dobre Słowo
„Kogo się lękam”?
„Przed kim czuję trwogę?
Kogo stawiam w centrum mojego życia?
Czy to Jezus, przed Którym klękam i Któremu oddaję wszystko „szlachetne i drogocenne” co mam?
Czy to On jest „moim światłem i zbawieniem”, „obrońcą mego życia”?
„Czy zachowuję swą ufność i wierzę, że będę oglądała dobra Pana w krainie żyjących”?
A może się zniechęcam i poddaję, kalkuluję i przeliczam?
Zaczyna się… Wielki Tydzień, wielki ból, wielkie oczekiwanie…
Nie zniechęcajmy się i „oczekujmy Pana, bądźmy mężni, nabierzmy odwagi i oczekujmy Pana.”
Po drodze… pogrzeb, ale za tydzień…
Tymczasem ukryjmy się w najbezpieczniejszym miejscu – w Jego ranach, których Krwią jesteśmy uzdrowieni…
🎶 Muzycznie...🎶
Palma i krzyż są razem
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
Bóg jest z nami w każdej ranie, w każdym lęku: żadne zło, żaden grzech nie ma ostatniego słowa.
Bóg zwycięża, ale palma zwycięstwa przechodzi przez drzewo krzyża. Dlatego palma i krzyż są razem.
Papież Franciszek
Bój o moje życie
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.
Taka była potrzeba i przed takim trudnym zadaniem nie cofnął się Jezus. Jakże to wciąż aktualne i potrzebne patrząc na brak jedności zewnętrznej,
ale i wewnętrznej przez wciąż zaburzaną harmonię z Bogiem czy z samym sobą oraz w podejściu do innych.
Warto trzeźwo patrzeć na rzeczywistość.
Jest ona przede wszystkim przestrzenią, w której Bóg wciąż toczy bój o moje życie,
dopiero w dalszej kolejności jest miejscem mojego zmagania o miłość, wpływy, pieniądze itd.
Nie zapominając o tej perspektywie, wyrażajmy jak najczęściej Jezusowi wdzięczność także w tych trzech prostych słowach: Ufam Ci, Jezu.
Wycisz się. W chwilach zwątpienia albo wahania zatrzymaj się i zrób miejsce dla Boga
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Zdjęcia
Myśli czwartkowe :)
- Szczegóły
- Anetia
- Kategoria: Świadectwa
Droga wspólnoto Dobrego Słowa i Eucharystii…
Ciekawa refleksja włoskiego kard. R. Cantalamessa jest światłem, uważam, również na aktualne czasy. Zapraszam do przemyśleń
„Zapytajmy siebie, co takiego oddajemy my, ofiarowując razem z Jezusem we mszy świętej nasze ciało i naszą krew? Także i my oddajemy bowiem to, co ofiarował Jezus: życie i śmierć. Pod słowem „ciało” kryje się to wszystko, co konkretnie stanowi nasze życie: czas, zdrowie, energia, zdolności, uczucia, nawet uśmiech, jakże przecież cenny, do którego jest zdolny jedynie duch żyjący w ciele. Trzeba więc, abyśmy powiedziawszy do braci: „Bierzcie, jedzcie”, pozwolili się rzeczywiście „spożyć” tym wszystkim, którzy nie czynią tego tak delikatnie i grzecznie, jakbyśmy tego oczekiwali...
Święty Ignacy Antiocheński w drodze do Rzymu, gdzie spotkała go męczeńska śmierć, pisał: „Pszenicą jestem Bożą, a zmielony zwierzęcymi zębami, okażę się czystym chlebem Chrystusowym”. Każdy z nas, jeśli dobrze popatrzy dookoła siebie, dojrzy te ostre kły dzikich zwierząt, gotowe go zmiażdżyć. Są to krytyczne sądy, przeciwności, ukryty lub jawny opór, różnorodność charakterów. Powinniśmy nawet być wdzięczni tym braciom, którzy, paradoksalnie, pomagają nam w ten sposób; są dla nas nieskończenie bardziej użyteczni niż ci, którzy nam schlebiają i we wszystkim potakują.”