Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić do jej serca.
Pozwólmy dzisiaj Panu mówić do naszego serca. Niech zamilkną pragnienia i myśli, aby mógł mówić On. Bo tylko Pan zna ukryte doliny naszego serca, gdzie usychają piękne winnice. Tylko On wie, gdzie otworzyć ukryte źródła. Dajmy się przywołać. I zapragnijmy, prosząc: Mów do mego serca. Mów do mego serca. Niech słowa miłości i przebaczenia ogarną duszę mą.
Modląc się o 21:37 za Wspólnotę, otwórzmy się, aby Pan mógł mówić do serca. Posłuchaj, spójrz i nakłoń ucha. Król pragnie twego piękna. On Twoim Panem, oddaj Mu pokłon.
