Wczoraj odszedł do Pana Tato Alinki śp. Marian Graczkowski.

Nabożeństwo żałobne odbędzie się w kościele św. Wojciecha w sobotę o godz. 12.00.

Modlitwą ogarnijmy śp. Mariana i Jego najbliższych.

Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.

Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.

Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.

Ośrodek Profilaktyczno-Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach zaprasza na rekolekcje. Prowadzący: Beata Słoka (psycholog) & ks. Wojciech Ignasiak

Ulotka z infromacjami do obejrzenia TUTAJ

Wiele zamieszania oraz problemów w rozumieniu i przeżywaniu wiary wynika z niewłaściwego obrazu Boga, który często w sobie nosimy. Ale równie wiele problemów powstaje w wyniku niewłaściwego obrazu człowieka wierzącego, źle rozumianej pokory, cichości i łagodności. W płytkiej „pobożności” pozbawionej żywego kontaktu ze Słowem Bożym funkcjonują więc dziwaczne wzorce, które wielu skutecznie odstręczają od chrześcijaństwa i nic dziwnego: Święty Ciapa, Święta Ameba, Święty Naiwniak, Święty Zadawalacz, wszyscy męczennicy od dziadostwa wszelkiego rodzaju znoszący je bez szemrania…To nie są postawy chrześcijańskie, wręcz przeciwnie.

Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: Ty zmłócisz i wykruszysz góry, zmienisz pagórki w drobną sieczkę. Ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie (Iz 41,15-16a).

A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je (Mt 11,12).

Mamy naśladować Jezusa, który był cichy i pokorny sercem, i... gwałtowny - dla wielu wręcz oburzająco gwałtowny.

Duch Święty daje moc, abyśmy znali swoją wartość i godność, byli silni, stawiali granice tam gdzie je należy stawiać, dbali o sprawiedliwość i przyzwoitość tam gdzie nikt inny tego nie zrobi. Żebyśmy byli normalni.

Módlmy się za siebie, abyśmy nie wyrzekali się mocy płynącej z żywej wiary i aby ta moc aktywnie służyła innym.

Stała obecność Chrystusa w życiu Kościoła

Relacji między Chrystusem, Słowem Ojca, i Kościołem nie można pojmować w kategoriach zwykłego wydarzenia z przeszłości, lecz jest to żywotna relacja, do której nawiązania powołany jest z osobna każdy wierny. Mówimy bowiem o obecności Słowa Bożego wśród nas dzisiaj: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Papież Jan Paweł II stwierdził: „Stała obecność Chrystusa przy człowieku każdej epoki urzeczywistnia się w Jego ciele, którym jest Kościół. Dlatego Chrystus obiecał swoim uczniom Ducha Świętego, który miał im „przypomnieć” i wyjaśnić Jego przykazania (por. J 14, 26), i stać się źródłem nowego życia w świecie (por. J 3, 5-8; Rz 8, 1-13)”. Konstytucja dogmatyczna Dei verbum wyraża tę tajemnicę, posługując się biblijnym obrazem dialogu oblubieńców: „Bóg, który niegdyś przemówił, bezustannie rozmawia z Oblubienicą swego umiłowanego Syna, a Duch Święty, dzięki któremu żywy głos Ewangelii rozbrzmiewa w Kościele, a przez Kościół w świecie, doprowadza wierzących do całej prawdy i sprawia, że słowo Chrystusa przebywa w nich obficie (por. Kol 3, 16)”.

Oblubienica Chrystusa, nauczycielka słuchania, również dzisiaj powtarza z wiarą: „mów, o Panie, Twój Kościół Cię słucha”. Dlatego Konstytucja dogmatyczna Dei verbum zaczyna się od słów: „Sobór Święty ze czcią słuchając słowa Bożego i ufnie je głosząc...”. Faktycznie jest to dynamiczna definicja życia Kościoła: „Tymi słowami Sobór wskazuje cechę wyróżniającą Kościół: jest on wspólnotą, która słucha słowa Bożego i je głosi. Kościół nie żyje samym sobą, lecz Ewangelią, z której zawsze i wciąż na nowo czerpie wskazania na dalszą drogę. Tylko ten, kto przede wszystkim słucha słowa Bożego, może stać się później jego głosicielem – te słowa powinien wziąć sobie do serca i odnieść do siebie każdy chrześcijanin”. W słowie Bożym, głoszonym i słuchanym, oraz w sakramentach Jezus mówi dzisiaj, tu i teraz, do każdego z nas: „Ja jestem twój, daję się tobie”, aby człowiek mógł Go przyjąć i odpowiedzieć, mówiąc: „ja jestem Twój”. Tym samym Kościół jawi się jako środowisko, w którym dzięki łasce możemy doświadczyć tego, o czym mówi Prolog św. Jana: „Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi” (J 1, 12).

Adhortacja Apostolska Ojca Świętego BENEDYKTA XVI – VERBUM DOMINI – O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła; nr 51.

On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy; lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

Jak nie ustawać w modlitwie: https://www.youtube.com/watch?v=VVu3NdK4TDU

Modląc się za Wspólnotę, prośmy dziś Pana o wytrwałość w modlitwie, o to, żeby dodawał nam mocy i siły, żebyśmy nie ulegali znużeniu, czy zniechęceniu, jeśli nie widzimy owoców modlitwy.

Teatr Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach zaprasza na inscenizację komedii Mikołaja Gogola pt.: Rewizor, w reżyserii Ewy Lubacz. Premiera w najbliższą niedzielę, 15 grudnia 2019 roku o godz. 19:30 w Auli WSD im. Bpa Czesława Kaczmarka