Myśli czwartkowe :)
- Szczegóły
- Anetia
- Kategoria: Świadectwa
Droga Wspólnoto DOBREGO SŁOWA i Eucharystii…
może zabiegana, może zmęczona, może zniechęcona…zechciej przeczytać, po raz wtóry przypomnieć sobie i otwartym sercem przyjąć Dobre Słowo…Słowo Miłości. Poczuj się zachęcona fragmentem wypowiedzi abp. Rysia
Jest Słowo nadziei, które każe nam się skoncentrować na tym, co jest trwałe.
Jeśli mowa eschatologiczna podkreśla w wielu momentach, że wszystko jest jakoś przemijające, to jednak jest coś co nie przemija. To jest Słowo Pana. Słowo jest najtrwalsze. W tym jest jakiś Boży paradoks. Nam by się wydawało, że wszystko inne może jest trwalsze niż słowo. Słowo wydaje nam się słabe. Jezus mówi: NIE, NIE. Niebo i ziemia przeminą. Wszystko może przeminąć, ale jest słowo, które nie przemija. Moje Słowo, które jest trwałe jak fundament. Możesz się na tym oprzeć. To jest skała. Wszystkie Jezusowe Słowa, wszystkie Boże Słowa ostatecznie się zbierają w tę deklarację: Kocham Cię. To jest to Słowo Boga, które nie przemija. Nie przemija. Niezależnie od jakichkolwiek sytuacji, przez które przechodzimy jest Słowo, na którym się mogę oprzeć. To jest to wyznanie miłości od Boga.
EdE JPII nr 32_ 16 grudnia 2020
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
To wszystko ukazuje, jak bardzo bolesna i daleka od normalności może być sytuacja wspólnoty chrześcijańskiej, która ze względu na liczbę i różnorodność wiernych jawi się jako parafia, a nie posiada kapłana, który by jej przewodził. Parafia bowiem jest wspólnotą ochrzczonych, którzy wyrażają i potwierdzają swoją tożsamość przede wszystkim poprzez sprawowanie Ofiary eucharystycznej. Wymaga to jednak obecności prezbitera, gdyż jedynie jemu przysługuje prawo do sprawowania Eucharystii in persona Christi. Kiedy wspólnota jest pozbawiona kapłana, słusznie poszukuje się jakiejś sposobności, aby były kontynuowane niedzielne celebracje, a osoby konsekrowane i świeccy, którzy przewodniczą swoim braciom i siostrom w modlitwie, wypełniają w sposób godny pochwały powszechne kapłaństwo wszystkich wiernych, oparte na łasce Chrztu św. Takie jednak rozwiązania należy uznawać jedynie za prowizoryczne, na czas, w którym wspólnota oczekuje kapłana.
Brak pełni sakramentalnej tych celebracji powinien przede wszystkim zachęcić całą wspólnotę do gorliwszej modlitwy, aby Pan posłał robotników na swoje żniwo (por. Mt 9, 38); winien też stanowić zachętę do wprowadzenia w życie wszystkich innych zasadniczych elementów odpowiedniego duszpasterstwa powołaniowego, bez ulegania pokusie poszukiwania rozwiązań, które obniżałyby poziom moralny i formacyjny, jakiego oczekuje się od kandydatów do kapłaństwa.
Ja jestem Pan i nikt poza Mną.
- Szczegóły
- Aleksandra Kułan
- Kategoria: Dobre Słowo
Ja jestem Pan, i nie ma innego. Czyż nie Ja jestem Pan, a nie ma innego Boga oprócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną.
A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie.
.
Piosenka: Taki jesteś Ty: https://www.youtube.com/watch?v=RXSl7b7kr4A
,,Choć czasem tego nie widzę, Ty działasz. Choć czasem tego nie czuję, Ty działasz. Nie zmieniasz się i wiem, że wciąż działasz."
Spróbujmy dziś oddać Panu te sytuacje, które są dla nas trudne. Prośmy o to, żebyśmy w Niego nie zwątpili. Prośmy też o wiarę, że Bóg zawsze ma dla nas najlepsze plany.
Rok św. Józefa
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Ogłoszenia
WIESZ, ŻE JEST?
- Szczegóły
- Wanda Klima
- Kategoria: Dobre Słowo
"...aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie..."
"Pragnę pomagać wszystkim. Tak niewielu zwraca się do Mnie, choć jestem obok nich i czekam z wyciągniętymi ramionami pełnymi miłości i mocy sprawczej. Tak wielu natomiast kryje się przede Mną, odwraca i męczy się próbując samodzielnie kierować swoim życiem i nieść ciężary codzienności. Biedne, niemądre i zarozumiałe Moje dzieci. Jakże im współczuję, jakże je kocham...
Alicja Lenczewska "Świadectwo" 23.IX.86
Nie pozwól nam Panie zapominać, że jesteś i że czekasz...
„Jakim prawem…?”
- Szczegóły
- Agata
- Kategoria: Dobre Słowo
Ile razy pytam Jezusa o zdanie, proszę o pomoc, ale oczekuję konkretnej odpowiedzi, takiej według swojego „lepszego pomysłu”?
A co jeśli to On zapyta? Czy czasem nie kombinuję, nie cwaniakuję, aby odpowiedzieć „poprawnie”, „przyzwoicie”, „odpowiednio”?
Czy po prostu: ani nie słucham, ani nie mówię?
A może potrzeba rozmowy, dialogu?
Ile razy w sytuacji trudnej, w momencie kiedy wszystko się waliło z buntem zapytałam: „Jakim prawem to czynisz?”?
Czy zastanowiłam się, że to prawo, to „PRAWO MIŁOŚCI”?
Na ile ufam, że jeśli Pan wtrąca się w moje życie to tylko dla mojego dobra, żeby pokazać mi jak ja bardzo się pogubiłam, a jak On bardzo mnie kocha?
Chciejmy dziś porozmawiać z Jezusem o tym co nas boli, czym się cieszymy, czym martwimy, po prostu o naszym życiu.
Ale tak na poważnie, bez przedstawiania „własnej opcji”. Chciejmy posłuchać...