Duc in altum – 5 grudnia 2019
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Biblia i ekumenizm
Synod, mając świadomość tego, że fundamentem Kościoła jest Chrystus, Słowo Boże, które stało się ciałem, zwrócił uwagę na zasadniczą rolę studiów biblijnych w dialogu ekumenicznym mającym na celu pełne wyrażenie jedności wszystkich wierzących w Chrystusa. W samym Piśmie świętym znajdujemy bowiem żarliwą modlitwę Jezusa do Ojca, aby Jego uczniowie stanowili jedno, by świat uwierzył (por. J 17, 21). Wszystko to umacnia nas w przekonaniu, że wspólne słuchanie i rozważanie Pism pozwala nam żyć w rzeczywistej komunii, choć jeszcze nie jest ona pełna; „dlatego wspólne słuchanie Pism zachęca do dialogu miłości i przyczynia się do pogłębienia dialogu prawdy”. Bowiem wspólne słuchanie słowa Bożego, praktykowanie lectio divina Biblii, zdumiewanie się nowością słowa Bożego, które nigdy się nie starzeje i nie wyczerpuje, przezwyciężenie naszej głuchoty na te słowa, które nie zgadzają się z naszymi opiniami lub uprzedzeniami, słuchanie i studiowanie we wspólnocie wierzących wszystkich czasów – to wszystko stanowi drogę, którą trzeba przemierzyć, by osiągnąć jedność wiary jako odpowiedź na słuchanie Słowa. Z tego punktu widzenia naprawdę światłe były słowa Soboru Watykańskiego II: „Pismo święte jest w owym dialogu [ekumenicznym] w potężnym ręku Boga znakomitym narzędziem do osiągnięcia tej jedności, którą Zbawca ukazuje wszystkim ludziom”. Dlatego jest rzeczą słuszną poświęcanie więcej czasu studium, wymianie opinii i ekumenicznym nabożeństwom słowa Bożego, z poszanowaniem istniejących reguł i różnych tradycji. Nabożeństwa te służą sprawie ekumenizmu, a gdy są przeżywane zgodnie z ich prawdziwym znaczeniem, są ważnymi chwilami autentycznej modlitwy, w której można prosić Boga o przyśpieszenie nadejścia upragnionego dnia, w którym wszyscy będziemy mogli przystąpić do tego samego stołu i pić z jednego kielicha. Choć jednak organizowanie tych spotkań jest słuszne i godne pochwały, to trzeba dbać, by nie były one proponowane wiernym zamiast uczestnictwa we Mszy św. w nakazane dni świąteczne.
W studium i modlitwie dostrzegamy wyraźnie również te aspekty, które należy pogłębić i które nas jeszcze oddalają, jak na przykład zrozumienie autorytatywnego podmiotu interpretacji w Kościele oraz decydująca rola Urzędu Nauczycielskiego.
Ponadto chciałbym podkreślić to, co powiedzieli ojcowie synodalni o znaczeniu tłumaczeń Biblii na różne języki w tej pracy ekumenicznej. Wiemy bowiem, że tłumaczenie tekstu nie jest zabiegiem czysto mechanicznym, ale w pewnym sensie jest częścią procesu interpretacji. Odnośnie do tego czcigodny Jan Paweł II stwierdził: „Kto pamięta, że dysputy wokół Pisma świętego bardzo przyczyniły się do podziałów, zwłaszcza na Zachodzie, potrafi zrozumieć, jak ważny krok naprzód stanowią te wspólne przekłady”. Dlatego wspieranie wspólnych przekładów Biblii należy do działalności ekumenicznej. Pragnę tu podziękować wszystkim, którzy angażują się w tę ważną działalność i zachęcić ich do kontynuowania dzieła.
Adhortacja Apostolska Ojca Świętego BENEDYKTA XVI – VERBUM DOMINI – O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła; nr 46.
Duc in altum – 4 grudnia 2019
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Dialog między pasterzami, teologami i egzegetami
Autentyczna hermeneutyka wiary pociąga za sobą pewne ważne następstwa w dziedzinie duszpasterskiej działalności Kościoła. Właśnie w tym zakresie ojcowie synodalni zalecili na przykład częstsze kontakty między pasterzami, egzegetami i teologami. Byłoby rzeczą pożądaną, aby Konferencje Episkopatów ułatwiały te spotkania „w celu pogłębiania komunii w służbie słowu Bożemu”. Tego rodzaju współpraca pomoże wszystkim w lepszym wykonywaniu swej pracy dla dobra całego Kościoła. W istocie patrzenie z perspektywy pracy duszpasterskiej oznacza, również dla uczonych, podejście do świętego tekstu jako mającego charakter przesłania, z jakim Pan zwraca się do ludzi dla ich zbawienia. Dlatego, jak mówi Konstytucja dogmatyczna Dei verbum, zaleca się, by „egzegeci katoliccy i inni uprawiający świętą teologię nie szczędzili wspólnych wysiłków, aby pod opieką świętego Urzędu Nauczycielskiego i przy zastosowaniu odpowiednich pomocy, w ten sposób zgłębiać Pisma Boga i wyjaśniać, żeby jak najliczniejsi głosiciele Bożego słowa mogli z pożytkiem podawać wiernym pokarm Bożych Pism dla oświecenia umysłu, umocnienia woli i rozpalenia serc miłością Boga”.
Adhortacja Apostolska Ojca Świętego BENEDYKTA XVI – VERBUM DOMINI – O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła; nr 45.
UCZTA PANA
- Szczegóły
- Jolanta Fijałkowska
- Kategoria: Dobre Słowo
"Zedrze On na taj górze zasłonę...
raz na zawsze zniszczy śmierć...
otrze łzy z każdego oblicza".
Na końcu czasów Pan zapowiada niezwykłą ucztę, podczas której On sam będzie rozdawał dary przygotowane dla zaproszonych. Jest to więc najpierw sama Jego obecność i ukazanie swojej twarzy przed ludźmi, dalej, zostanie zniszczona śmierć, a następnie sam Bóg będzie przechodził, pocieszał i ocierał łzy ze wszystkich twarzy.
To wspaniała obietnica. Zauważmy, że nie opiera się ona na naszych domysłach, ale wyłącznie na obietnicy danej przez Boga: "bo Pan przyrzekł!".
Uwielbiajmy Pana dziś w tym Słowie. Najlepsze ciągle przed nami. "Cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia".
Pan będzie Zbawicielem tych, którzy w Nim pokładają nadzieję. Więc niech głęboko z serca wydobywa się to wołanie: "Oto nasz Bóg, Ten któremu zaufaliśmy, że nas wybawi!".
Duc in altum – 3 grudnia 2019
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Fundamentalistyczna interpretacja Pisma świętego
Rozważania na temat hermeneutyki biblijnej w jej różnych aspektach, które prowadziliśmy do tej pory, pozwalają nam zająć się problemem fundamentalistycznej interpretacji Pisma świętego, który wielokrotnie pojawiał się podczas debaty synodalnej. Papieska Komisja Biblijna w dokumencie Interpretacja Biblii w Kościele sformułowała odnośnie do tego tematu ważne wskazania. W tym kontekście chciałbym zwrócić uwagę zwłaszcza na te sposoby odczytywania, które nie szanują autentycznej natury świętego tekstu, dając początek subiektywistycznym i arbitralnym interpretacjom. Broniony przez lekturę fundamentalistyczną „literalizm” w rzeczywistości stanowi zdradę zarówno sensu dosłownego, jak i duchowego, otwierając drogę różnego rodzaju instrumentalizacjom, na przykład szerząc antykościelne interpretacje Pism. Problematycznym aspektem lektury fundamentalistycznej jest to, że „nieuwzględnianie historycznego charakteru Objawienia biblijnego powoduje niezdolność do przyjęcia w pełni prawdy o Wcieleniu. Fundamentalizm pomija ścisłą relację tego, co Boże, z tym, co ludzkie, w stosunkach z Bogiem. (...) Z tego powodu skłania się do traktowania tekstu biblijnego, jak gdyby został podyktowany przez Ducha słowo po słowie, i nie uznaje, że słowo Boże zostało sformułowane w języku i frazeologii uwarunkowanych przez daną epokę”. Przeciwnie, „chrześcijaństwo widzi w słowach jedyne Słowo, sam Logos, który odkrywa swoją tajemnicę poprzez ową wielość i realia ludzkiej historii”. Prawdziwą odpowiedzią na interpretację fundamentalistyczną jest „lektura Pisma świętego przeniknięta wiarą”. Praktykowana od czasów starożytnych w Tradycji Kościoła, szuka ona zbawczej prawdy dla życia poszczególnych wiernych i dla Kościoła. Lektura ta uznaje wartość historyczną tradycji biblijnej. Właśnie ze względu na tę wartość historycznego świadectwa pragnie ona odkryć na nowo żywe znaczenie Pism świętych odnoszących się także do życia dzisiejszego wierzącego”, nie zapominając zatem o ludzkim wymiarze tekstu natchnionego i o jego rodzajach literackich.
Adhortacja Apostolska Ojca Świętego BENEDYKTA XVI – VERBUM DOMINI – O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła; nr 44.
OBIETNICA
- Szczegóły
- Wanda Klima
- Kategoria: Dobre Słowo
"Zła czynić nie będą (...) bo kraj napełnił się znajomością Pana "
Jaka wspaniała obietnica dla tych, którzy słuchają / czytają / rozważają Słowo Boże. Napełniać się Bogiem to stawać się doskonałym w miłości jak On. To kontynuacja zachęty niedzielnej. Szczególnie w Adwencie pozwólmy Panu wdrukować w nas jedno słowo, zdanie, przy którym będziemy oczekiwać Jego przyjścia. Tylko wtedy Duch Święty będzie mógł w nas budzić radość, tak jak w Panu Jezusie z dzisiejszej Ewangelii.
Módlmy się dziś o radość przeżywania tego czasu w jedności z Panem.
Konkurencja na drodze do Nieba?
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.
Ewangelista Mateusz, który sam zaliczony bywał przez swoich rodaków do kolaborantów, przez to, że był celnikiem, ma szczególną wrażliwość, gdy patrzy na - w jakiś sposób - podobnych sobie. Jezus wykorzystuje prośbę o uzdrowienie sługi setnika do rozszerzenia granic umysłu; do pokazania, że przyszedł dla wszystkich i każdy może pozytywnie odpowiedzieć na Jego zaproszenie.
Módlmy się dzisiaj o pokorę i akceptację tego, że Bóg "przygotował mieszkań wiele" i jest Jego sprawą jak szeroko wysyła zaproszenie do przyjęcia Jego bliskości.