Wezwani
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły.
Czy wpuszczam w swoje życie Ducha Świętego i Jego powiew?
Czy on cokolwiek jest w stanie podnieść w moim życiu i zmienić we mnie?
Prośmy wciąż o Ducha, który objawia i daje poznanie Bożych rzeczywistości, daje nowe spojrzenie, nową nadzieję, nowe serce i odnawia nasze życie. Po co? Abyśmy byli świadkami wiary przez postawę, która będzie w stanie mówić w różnych okolicznościach: „Nawet jeśli…”
EdE JPII nr 16_ 16 października 2020
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Zbawcza skuteczność ofiary urzeczywistnia się w pełni, kiedy w Komunii przyjmujemy Ciało i Krew Pana. Ofiara eucharystyczna sama z siebie jest skierowana ku wewnętrznemu zjednoczeniu nas, wierzących, z Chrystusem przez Komunię: otrzymujemy Tego, który ofiarował się za nas, otrzymujemy Jego Ciało, które złożył za nas na Krzyżu, oraz Jego Krew, którą przelał «za wielu (...) na odpuszczenie grzechów» (Mt 26, 28). Pamiętamy Jego słowa: «Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie» (J6, 57). Sam Jezus zapewnia, że owo zjednoczenie, związane przez Niego przez analogię ze zjednoczeniem, jakie ma miejsce w życiu trynitarnym, naprawdę się realizuje. Eucharystia to prawdziwa uczta, na której Chrystus ofiaruje siebie jako pokarm. Kiedy Jezus zapowiada to po raz pierwszy, Jego słuchacze są zaskoczeni i zdezorientowani, co zmusza Mistrza do podkreślenia obiektywnej prawdy zawartej w Jego słowach: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie» (J 6, 53). Nie chodzi tu pokarm w sensie metaforycznym: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem» (J 6, 55).
Myśli czwartkowe :)
- Szczegóły
- Anetia
- Kategoria: Świadectwa
Droga Wspólnoto Dobrego Słowa i EUCHARYSTII…
Dziś polecam do przemyślenia aspekt misyjny eucharystycznej Ofiary, do uczestniczenia w której jesteśmy codziennie zapraszani. Ze swoją refleksją zapozna nas Francesco Cuccares. Owocnych myśli
Anetia
Misja jest ostateczną konsekwencją refleksji o Eucharystii w perspektywie zbawienia.
Chrześcijanin autentycznie angażujący się w tajemnicę Eucharystii odczuwa wręcz przymus ewangelizacji i działania misyjnego. „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii.” (1 Kor 9, 16)
Autentyzm sprawowania Eucharystii mierzy się właśnie zdolnością budzenia w sobie postawy odważnego i gorliwego głosiciela Ewangelii. Pomyślmy dla przykładu o uczniach idących do Emaus: ze sceptycznie nastawionych i przestraszonych, po zetknięciu się ze Słowem i gestem eucharystycznym Chrystusa stają się gorliwymi misjonarzami, nie myśląc już więcej o lęku.
Kto w swoim sercu nie przeżywa Eucharystii jako „ognia”, by posłużyć się obrazem z ksiąg prorockich (Jer 20, 9), powinien na serio zapytać siebie o autentyzm swojego w Niej udziału. Wtedy powinien zastosować do siebie słowa Apokalipsy: „Znam twoje czyny, że ani zimny ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z moich ust.” (Ap 3, 15-16)
Misja i ewangelizacja nie są ostatnim obowiązkiem, który wynika z faktu bycia rodziną chrześcijan, lecz bardziej naturalną konsekwencją, miejscem próby jej autentyzmu, najpiękniejszą i najprawdziwszą realizacją.
Zmiany w planie październikowego spotkania formacyjnego. Serdecznie zapraszamy :)
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Ogłoszenia
W związku z obowiązującym zagrożeniem pandemicznym i wprowadzonymi obostrzeniami podczas sobotniego spotkania formacyjnego zachowajmy środki bezpieczeństwa w trosce o zdrowie swoje i wszystkich obecnych: maseczki w kościele i podczas spotkań w grupach, środki dezynfekujące, dystans społeczny.
Zmiany w programie spotkania:
9:00 Konferencja (kościół)
10:30 Adoracja
10:50 EUCHARYSTIA
12.00 Spotkania w grupach (dla chętnych)
Zapoznajmy się wcześniej z tekstem 1 Kor 11,17-34, który będziemy rozważać.
Do zobaczenia na uczcie Słowa i Eucharystii :)
EdE JPII nr 15_ 14 października 2020
- Szczegóły
- Łukasz i Anna Misztal
- Kategoria: Dobre Słowo
Sakramentalne uobecnienie we Mszy św. ofiary Chrystusa, uwieńczonej Jego zmartwychwstaniem, zakłada specyficzną obecność, o której — cytując słowa Pawła VI — «mówi się jako o „rzeczywistej” nie w sensie wyłączności, tak jakby inne nie były „rzeczywiste”, ale przez antonomazję, ponieważ jest substancjalna, a w jej mocy Chrystus, Bóg-Człowiek cały staje się obecny». Jest tu po raz kolejny przypomniane wciąż aktualne nauczanie Soboru Trydenckiego: «Przez konsekrację chleba i wina dokonywa się przemiana całej substancji chleba w substancję Ciała Chrystusa, Pana naszego, i całej substancji wina w substancję Jego Krwi. Tę przemianę trafnie i właściwie nazwał święty i katolicki Kościół przeistoczeniem». Rzeczywiście, Eucharystia jest mysterium fidei, tajemnicą, która przerasta nasze myśli i może być przyjęta tylko w wierze, jak często przypominają katechezy patrystyczne o tym Boskim Sakramencie. «Nie dostrzegaj — zachęca św. Cyryl Jerozolimski — w chlebie i winie prostych i naturalnych elementów, ponieważ Pan sam wyraźnie powiedział, że są Jego Ciałem i Jego Krwią: potwierdza to wiara, chociaż zmysły sugerują ci coś innego».
Adoro te devote, latens Deitas, wciąż śpiewamy za Doktorem Anielskim. Wobec tej tajemnicy miłości rozum ludzki doświadcza całej swojej ograniczoności. Zrozumiałe jest, dlaczego przez wieki ta prawda inspirowała teologię do mozolnych wysiłków zmierzających ku jej zrozumieniu.
Są to wysiłki zasługujące na uznanie, tym bardziej użyteczne i wnikliwe, im bardziej zdolne do łączenia krytycznej myśli z «przeżyciem wiary» Kościoła, ujmowanej szczególnie jako «niezawodny charyzmat prawdy» Magisterium Kościoła oraz jako «głębokie pojmowanie rzeczywistości duchowych», które dostępne jest głównie świętym. Trzeba przypomnieć także wskazanie Pawła VI: «Każde tłumaczenie teologiczne, które w jakiś sposób chciałoby przeniknąć tę tajemnicę, aby było w zgodzie z wiarą katolicką, musi przyjąć, że po przeistoczeniu, w obiektywnej rzeczywistości, niezależnie od naszego ducha, chleb i wino przestały istnieć tak, że od tego momentu stały się czcigodnym Ciałem i Krwią Pana Jezusa, które rzeczywiście mamy przed sobą pod sakramentalnymi postaciami chleba i wina».
Jeśli pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu.
- Szczegóły
- Aleksandra Kułan
- Kategoria: Dobre Słowo
Bo nakładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie.
Prośmy dziś Pana, abyśmy nie nakładali ciężarów nie do uniesienia na innych ludzi, ale też na siebie. Pozwólmy, aby prowadził nas Duch Święty i pokazywał, gdzie tych ciężarów jest za dużo, gdzie są przepisy, a brakuje miłości.
Niech pomocą w modlitwie będzie pieśń: https://www.youtube.com/watch?v=Yny1JdmJ1QM
Czy ktoś widział takiego Króla...
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Muzyka
Czy ktoś może widział Króla, który pamięta o trawie...
Czy ktoś może widział Króla, który pamięta, by ubrać kwiaty...
Czy ktoś może widział Króla, który z miłości sam stał się grzechem...
Maja Sowińska "Wieniec" https://www.youtube.com/watch?v=czzlIuWCkO0&feature=youtu.be&t=2
Przesłane przez Danusię. Dzięki!